19-9-2015 aanvang 15:15
Spelers: M van Altena; PA van Altena (aanvoerder); R van Altena; D Boes (speler-coach); M Boes;  Della Guardia; Groot; Moenis; Roos; Uithuisje; Teerhuis; Visser; Slim (gast-speler); Jonk (gast-speler)
De eerste wedstrijd van het seizoen en het elite-ensemble van coach D Boes mocht gelijk aantreden tegen de Wherevogels, het keurkorps uit het ghetto van Purmerend (altijd lastig). De wedstrijd begon op verzoek van onze leider drie kwartier later dan gebruikelijk, daar dit onze keeper in staat stelde om de landsverdediging aan anderen over te laten en acte de présence te geven onder de lat van het thuisteam. De volgende gladiatoren begonnen vandaag op de bank; M Boes (die op zondag de Dam tot Damloop moest lopen), M van Altena (die het wist te presteren ondanks de late start van de wedstrijd te laat te komen) en speler-coach D Boes (die gebelesseerd was aan een pees waar nog nooit iemand van gehoord had). De eerste helft liep de wedstrijd gelijk op. Over en weer waren er een paar kleine kansjes. Een mooie combinatie van de gebroeders van Altena resulteerde in een schot van R van Altena, dat een meter of twee langs de linkerpaal scheerde. In het Marker doel parreerde Uithuisje een paar afstandsschoten, maar echt gevaarlijk werd het niet. Na een half uurtje vond de eerste wissel plaats. Groot (die op zondag ook de Dam tot Damloop moest lopen) ruimde het veld voor M van Altena. Een aantal minuten daarna verliet ook Slim het veld. Hij bleek last te hebben van een onrustige maag (zenuwen hoogstwaarschijnlijk. Het is niet zo maar iets om met de grote jongens van het derde mee te mogen voetballen natuurlijk). Voor hem in de plaats kwam M Boes het veld in. Boes bleek er zin in te hebben, want na 40 seconden schroomde hij niet een Messi-achtige actie te maken en met een geplaatst schot de bal op de paal te schieten. Dit was één van de laatste wapenfeiten van de eerste helft. Toen de jonge, maar overigens prima fluitende, scheidsrechter voor de rust floot stond er nog steeds 0-0 op het scorebord.
In de kleedkamer stak onze strijdlustige coach zoals gebruikelijk een donderpreek af. "Meer knijpen", "houd het breed", "beetje inzakken", "meer opkomen" en "zet je motor aan" waren de meest gehoorde instructies. Deze tactische inzichten lieten een grote indruk achter op de spelersgroep. Vervuld van een nieuw elan of totaal verward (afhankelijk van de speler) liepen de godenzonen van het derde na een kwartier weer het veld op. Waar de eerste helft wat rustig begon, zo anders was het in de tweede helft. De spanning was om te snijden en beide teams kregen al snel kansen om de openingstreffer te maken. Een minuut of vijf na rust ging Jonk neer in de vijandelijke zestien (gepaard gaande met veel theatraal gebrul), waarna R van Altena mocht aanleggen voor een strafschop. Uw reporter wil hier liever niet al te veel woorden aan vuil maken. Onze superspits schoot de bal namelijk op de lat ("Hij raakte hem nog aan!" Tuurlijk Ro).
Na ongeveer een kwartier spelen waren het het nu de Wherevogels die voor open doel in konden schieten. Keeper Uithuisje lag al op de grond te tijgeren (instict heh) en de spits uit Purmerend schoot de bal rustig in de bovenhoek. Althans, dat probeerde hij, want wie anders dan Moenis was daar om onze gevallen doelman uit de brand te helpen. Met een machtige duik en een katachtige reflex viste hij de bal uit de eigen kruising. Ondanks de vaak gehoorde mening van Moenis over Uithuisje's beroepskeuze ("Marechaussee is geen leger!") bleek er tussen beide mannen toch een soort Band of Brothers te bestaan, waardoor Marken toch nog enige kans zou hebben om de 0-1 van het scorebord te houden. De scheidsrechter was echter onvermurwbaar. Hij stuurde Moenis van het veld met rood (in zijn eerste officiele wedstrijd voor het derde overigens) en kende een penalty toe, die werd benut door de Wherevogels: 0-1. Uithuisje tikte de bal nog wel aan, maar het mocht niet baten. Bij de tegengoal lieten de immer trouwe Marker supporters hun hoofd al hangen. Een 0-1 achterstand en met 10 man verder; hoe moest dit ooit nog goed komen?
Toen gebeurde er iets waar niemand op had durven hopen. Met een briljante ingreep waar van Gaal met zijn oren van zou staan te klapperen zette coach D Boes de hele wedstrijd op zijn kop. Aanvaller Slim, inmiddels hersteld van zijn plankenkoorts, werd in het veld gebracht voor verdediger M van Altena. Deze "dood-of-de-gladiolen"-tactiek wierp gelijk zijn vruchten af. Na een assist van Roos ramde R van Altena vanuit de stuit de bal tegen de touwen; 1-1. De Purmerendse defensie wist geen raad met de extra aanvaller in het veld. Totaal in paniek moesten ze stof happen door de wervelende acties van M Boes, Slim en R van Altena. Een paar minuten later was het wederom raak. De fluwelen voetbalschoen van Roos wist weer een loepzuivere pass af te leveren waarop R van Altena de bal tegen het net knalde. Met nog tien minuten te spelen was de stand 2-1 in het voordeel van Marken. De Wherevogels konden hier nog maar weinig tegenin brengen, al werd dit wel geprobeerd. Teerhuis hield door de onkunde van de tegenstander bijna een klaplong over aan de wedstrijd. Met een rugby-tackel werd hij door een Schwarzenegger lookalike die blijkbaar onder contract staat in Purmerend (ook voor feestjes en partijen) onder de grasmat geschoffelt, maar gelukkig hervatte onze linksback na een paar angstige seconden weer de adem en kon hij de wedstrijd voortzetten. Na nog wat geklungel van Wherevogels voor ons doel, waardoor Marken geen moment in gevaar kwam, floot de scheidsrechter voor het eindsignaal. Gezien het spelbeeld was een gelijkspel misschien een verdiende stand geweest, al had Marken iets grotere kansen gehad (die zoals wel vaker niet benut werden door onder andere M Boes en Jonk). Maar de wereld is niet eerlijk en gelukkig is de voetbalgod een Marker, waardoor Marken 3 vandaag de overwinning kon vieren.
Uw Reporter