26-09-2015 aanvang 14:00
Spelers: Uithuisje, M van Altena (aanvoerder), D Boes (speler-coach), D Boes (niet coach), M Boes, Della Guardia, Groot, Moenis, Roos, Stoker, Visser, Slim (gast-speler), Peereboom (gast-speler).
Volgens Wikipedia heeft Dirkshorn ongeveer 1600 inwoners en is het dorp bekend door het feit dat wielrenner Thomas Dekker er vandaan komt. Verder kennen de oude van dagen het dorp misschien van commune het Bedoeninkje, dat er in de jaren ’70 (de hoogtijdagen van Della Guardia’s voetbalspel) gevestigd was. Hoe het ook moge zijn, het is een roteind rijden vanaf Marken. Na een epische reis van dik een uur kwamen we aan in het pittoreske dorpje, onder de rook van metropolis Schagen. Het was dan wel ver reizen, maar het voetbalcomplex van Dirkshorn ontsteeg onze verwachtingen. Waar we hadden gedacht ons te moeten omkleden in een oude koeienstal en te moeten spelen op een knollenveld, werden we begroet door splinternieuwe kleedkamers en prachtig bijgehouden velden (echt gras!); faciliteiten die recht doen aan de voetbalkwaliteiten van het illustere derde.
Coach D Boes (die nog steeds last had van z’n peesje) en Roos begonnen op de wissel. Na nog wat laatste aanwijzingen van onze onnavolgbare spielmeister, begon om precies 14:00u de wedstrijd. Een stralend najaarszonnetje scheen op het voetbalcomplex neer en de thuissupporters waren dan ook in groten getale op komen draven om Dirkshorn naar de overwinning te schreeuwen. Helaas voor hen werd al snel duidelijk dat het een eenzijdige wedstrijd zou worden. Zelfs zonder de gebroeders van Altena bleek Marken genoeg aanvalskracht te hebben om de tegenspeler volledig zoek te spelen. Het is dat Circus Renz in zware tijden verkeerd en geen scouts meer uitstuurt, want anders zou het halve elftal van Dirkshorn gerekruteerd zijn als clowns. De keeper had geen elk schot klemvast, mensen struikelden over hun eigen benen en ballen werden zonder enkele reden pardoes de bosjes in geschoten. Het duurde dan ook niet lang voordat de 0-1 op het scorebord kwam te staan. D Boes (die ene van Suus) werd in de zestien gevloerd en Marken mocht aanleggen voor de penalty. Stoker, onze pasgetrouwde vedette (die er vorige week niet bij was en daardoor de gemiste strafschop van die wedstrijd niet had gezien), claimde zonder aarzelen de bal op en schoot hem beheerst in de linkerhoek. Slechts een paar minuten later en Marken mocht weer juichen. Na een belabberd schot van D Boes rolde de bal panklaar voor Peereboom’s voeten, waarna deze telg (uit de op Marken bekende voetbalfamilie) de bal zonder problemen achter de stuntelende keeper van Dirkshorn schoof. De tegenstander kwam ondertussen nauwelijks aan spelen toe. Twee afstandsschoten waren de enige “kansen” van Dirkshorn. Uithuisje liet zich hierdoor niet verrassen. Als hij net zo goed is in de verdediging van de vaderlandse soevereiniteit als dat hij is in het opvangen van wanhoopschoten van Dirkshorn, dan kan ik u verzekeren dat u vanavond met een gerust hart kunt gaan slapen. Net voor rust was het wederom raak voor Marken. Peereboom kreeg de bal diep in het zestien meter gebied van Dirkshorn en krulde de knikker in de rechterhoek. Als je het zo leest dan zou je denken dat het een wereldgoal was. Niets is minder waar; de bal rolde tergend langzaam net buiten het bereik van de keeper. Kort hierna werd er gefloten voor de rust.
In de rust kregen we ranja voorgeschoteld. Tot ontsteltenis van velen ontbrak het gebruikelijke rietje echter. Deze tegenslag kwamen we echter snel te boven toen de coach ons vertelde dat er prima spel werd vertoond. De manier waarop de positieve feedback geventileerd wordt (“Je bakt er niets van vandaag, maar je schiet er wel zo twee in”) werkt zoals gewoonlijk als een verkwikkend elixer. Hierdoor vergeet je bijna dat er geen rietje bij de ranja zat (bijna, maar niet helemaal). Na negen minuten vond de scheids het weer welletjes en werden we wederom richting het zonovergoten A-veld gedirigeerd.
Het zou een leugen zijn als ik zou zeggen dat de tweede helft sprankelend was. Saai is een betere beschrijving. Hier kon het feit dat Roos (die met de fluwelen voetbalschoenen) in het veld kwam niets aan af doen. Marken speelde de bal rond (met wisselend succes) en Dirkshorn klungelde er op los, net zoals in de eerste helft. Dirkshorn was niet bij machte om in eigen huis iets af te dwingen. Op een gegeven moment klonk er zelfs hoongelach vanuit het publiek toen een Dirkshorn speler de bal ongeveer 14 meter over Uithuisje’s doel heen schoot. Na een kwartier spelen sloeg de angst ons even om het hart toen Moenis naar zijn borst greep en ter aarde stortte. Gelukkig bleek het slechts om een overbelaste slokdarm te gaan en kon Moenis na wat goed bedoelde beledigingen van zijn medespelers weer verder. Dit was ongeveer het punt waarop Marken ook stopte met voetballen. M Boes gaf aan dat zijn motor leeg was, Groot wist met een paar geweldige inworpen slechts het hoofd van tegenstanders te bereiken en de charges van D Boes (die van de reddingsboot) verloren ook wat aan kracht, zelfs toen hij een geweldige pass over de hele van M van Altena recht op de spreekwoordelijke fallus kreeg. Wel stond deze KNRM schipper nog aan de basis van de 0-4 doordat hij de bal vlak voor tijd nog eens door wist te koppen op Slim, die na een korte sprint de bal gedecideerd inschoot. Dit was ook meteen de eindstand.
Volgende week staat de thuiswedstrijd tegen AFC op het programma. We hopen u hier allen weer te mogen verblijden met flitsend voetbalspel.
Uw Reporter