(12 maart 2016 - 8.30 uur)
Na vorige week de tweede overwinning te hebben geboekt, mochten de mannen vandaag aantreden tegen de MP2 van Zeeburgia, de trotse koploper van onze competitie. Vooraf was dus al duidelijk dat het vandaag een zware ochtend zou worden en de kans op een overwinning zeer klein was. Maar een bal is rond, it ain´t over till the fat lady, sings, niet geschoten is altijd mis en nog enkele van die clichés werden aangehaald om aan te geven dat er altijd een kans op een verrassing is.
Fijne bijkomstigheid was, dat de uitwedstrijd om half 9 gepland stond, wat betekende dat de wekker vandaag rond kwart over 6 stond (je moet er als ouders ook wat voor over hebben ), om rond half 8 van Marken richting Amsterdam te kunnen vertrekken. Helaas was Thomas vandaag ziek, zodat we met 7 spelers dit klusje zouden gaan klaren: Tijme, Menno, Rens, Javon, Vince, Sem en Jason. In overleg met de tegenstander werd besloten om 3-tegen-3 en 4-tegen-4 te gaan spelen. Omdat de tegenstander 11 spelers had, zouden zij doorlopend wisselen tussen beide teams, zodat iedereen iedereen toch zoveel mogelijk zou kunnen spelen.
Het 3-tal bestond vandaag uit Sem, Vince en Tijme, waardoor Javon, Rens, Jason en Menno het 4-tal zouden gaan vormen. Beide teams begonnen sterk aan hun eerste wedstrijd en vochten als leeuwen voor iedere bal. Omdat bij de tegenstander ook nog de scherpte voor het doel ontbrak, bleef een gevreesde monsterscore uit en hadden onze jongens zelfs kleine kansjes om een doelpunt te maken, helaas zat dit er echter net niet in. Bij het fluiten voor de rust, bleek dat beide teams "slechts" met 5-0 hadden verloren, met het oog op  ranglijst hadden we hier vooraf voor getekend, maar dit bevestigde nogmaals dat onze jongens in deze wedstrijden geen angst en ontzag hadden getoond voor de tegenstander en hun uiterste best hadden gedaan.
Om de energie een beetje terug te laten komen in de lichamen van de spelers, werd er in een lekker winterzonnetje limonade gedronken op het veld. De trainers gaven de spelers aan dat ze hartstikke goed gevoetbald hadden en dat als ze nog een keer zo hun best deden, ze misschien de wedstrijd niet zouden winnen, maar ze wel de morele winnaar zouden zijn.
Na de aftrap op beide velden bleek dat de jongens van Zeeburgia waarschijnlijk ook goed toegesproken waren door hun trainer, want zij drukten de jongens van Marken terug naar hun eigen doel. De doelpunten vielen nu iets sneller, maar de mannen bleven nog steeds knokken alsof hun leven er vanaf hing. Met enkele uitvallen, kwamen zij zelfs dicht bij het doel van de tegenstander, maar door de vermoeidheid ontbrak net de scherpte om zichzelf te belonen met een doelpunt. Gedurende de wedstrijd bleek ook de tegenstander conditioneel net iets verder tezijn, na afloop bleek dat zij ook 3x per week trainen en gemiddeld net iets ouder zijn, dit zorgde ervoor dat het verschil in de 2e helft wat groter was en er een totaal stand van 40-0 op het formulier kwam. De jongens hebben echter geknokt voor wat ze waard zijn en zeker in de eerste wedstrijden hebben ze aangetoond al flink te zijn gegroeid, zeker vergeleken met de eerste wedstrijden van het seizoen. Als we dit door kunnen trekken naar de 2e wedstrijd kunnen we wellicht nog voor een verrassing gaan zorgen ergens later in het seizoen.
De vermoeidheid bleek ook bij de afsluitende penalty serie, waar we 3 van de 7 pingels wisten te benutten.
Volgende week begint de terugronde van de competitie, met de thuiswedstrijd tegen de jongens van ZTS MP1. De aftrap is weer om half 9, maar laat u dat er niet van weerhouden om de jongens met veel passie en hartstocht te komen aanmoedigen, dit kunnen ze zeker gebruiken in een competitie waar de tegenstanders al nauwlettend worden gevolgd door gerenommeerde clubs uit de Eredivisie.