• Marken 3 – Zwaluwen ’30 4 4-2

    14-11-2015 Aanvang 14:30
    Spelers: Uithuisje, M van Altena, PA van Altena (aanvoerder), R van Altena, D Boes (die van Suus), M Boes, Della Guardia, Groot, Moenis, Roos, Stoker, Teerhuis, Visser, Zwiers.
    Op een troosteloze zaterdagmiddag stond de zesde wedstrijd van Marken 3 op het programma. Aangezien de grotere talenten van SV Marken Dames 2 de hoofdact waren, werd de match van het derde op het B-veld gespeeld. Als er zich tussen de toeschouwers oplettende vogelaars bevonden, dan is hen zeker opgevallen dat alweer de derde vogelsoort uit de competitie tegen Marken moest aantreden. Na de Wherevogels en de Reigerboys was het nu de beurt aan Zwaluwen om de wapenen tegen het derde elftal op te nemen.
    Op papier hadden we vandaag 14 man. Echter viel Roos meteen al af omdat de ingeplande scheidsrechter zich ziek gemeld had en Roos zichzelf net als tegen Reigerboys opofferde om de wedstrijd te begeleiden. Daar onze Doorluchtige Leider nog steeds op Gran Canaria zat werd op enigszins democratische wijze besloten wie er wissel zouden staan (“heeft er iemand pijntjes? Nee? Dan zijn Pieter Ariaan en Marco wissel”). Waren zij dit keer gewoon aan de beurt, of had onze coach lucht gekregen van Della Guardia’s discutabele actie vorige week die resulteerde in een tegendoelpunt? Wat de waarheid ook is, het verblijf van de heren op de bank bleek van korte duur te zijn, maar daarover later meer.
    Tijdens de warming up bleek dat het B-veld er uitstekend bij lag. ’s Nachts had het geregend en stond er een flinke wind, maar nu was het droog en de wind was wat gaan liggen; kortom, uitstekende voetbalomstandigheden. Het donkere wolkendek opende zich precies toen Roos om half 3 floot voor het begin van de wedstrijd, waardoor de zon getuige was van de titanenstrijd die zich op de grasmat ontvouwde. Beide teams gingen in de beginfase gelijk op, al kreeg de Marker voorhoede meer kansen. Deze werden helaas aanvankelijk allemaal om zeep geholpen. Dokter Zwiers was hoofdschuldige hierin. Het is te hopen dat onze chirurg in de operatiekamer wat meer controle over zijn ledematen heeft, want in het veld was dit geenszins het geval. In kansrijke positie schoot Zwiers, net als bij de wedstrijd tegen Volendam vorige week, huizenhoog over. Even later nam hij revanche door de bal er na een voorzet van rechts toch nog in te tikken (al had zelfs de kantinejuffrouw deze goal nog gemaakt); 1-0. Aan de andere kant van het veld werd door Marken alles in het werk gesteld om de “tikkie-terug-Jaap” traditie van de vorige twee wedstrijden te continueren. Stoker vond het een goed idee om keeper Uithuisje snoeihard op heuphoogte een bal in te spelen en dit huzarenstukje werd even later nog tweemaal door iemand herhaald. Gelukkig zijn ze bij de Marechaussee getraind om ongewenste elementen toegang te weigeren, anders had het scoreverloop er vandaag heel anders uitgezien. Kort na dit gestuntel in de verdediging breidde Marken de score uit. Door een goal van R van Altena stond de 2-0 op het scorebord. Ondertussen hadden Stoker en Teerhuis het veld moeten ruimen in verband met pijntjes in de benen. Zij bleven er natuurlijk wel bij (echte mannen raken niet geblesseerd) en zagen dus hoe Marken met een marge van twee doelpunten de kleedkamer op mocht gaan zoeken.
    Tijdens de rust werd er op de eerste helft gereflecteerd. De conclusie was dat we best tevreden mochten zijn, want de tegenstander deed absoluut niet voor Marken onder. Zaak was het om de wedstrijd door nog een keer scoren in het slot te gooien. Met deze missie begaven de mannen van het derde zich na een kwartier rust weer naar het veld.
    Zoals wel vaker kwam Marken niet goed de rust uit. De scherpte was weg en eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Zwaluwen feller en gewoonweg beter was in deze speelfase. Hun strijd werd beloond met een goal. Na een fraaie soloactie ramde de spits van Zwaluwen de bal keihard via de onderkant van de lat achter Uithuisje; 2-1. Hierna zette de club uit Hoorn nog meer druk op de Marker defensie. Echter, zoals dit soort dingen wel vaker gaan, viel er hierdoor veel ruimte aan de andere kant het veld, waar kort na de vijandelijke tegengoal van geprofiteerd werd. Niemand zal de woorden “elegant” en “lichtvoetig” snel associëren met Moenis. Toch slalomde hij als een ware ballerina door de Hoornse verdedigers en schoot de bal in het doel. Hiermee was de marge wederom twee doelpunten. Dit gat werd even later verder vergroot. M Boes, die erom bekend staat de bal nog af te geven als hij in het doel van de tegenstander staat, was dit keer wederom niet zelfzuchtig (of dapper) en legde de bal panklaar op D Boes. Onze eigen Bas Dost aarzelde geen moment en schoot de bal gedecideerd in de hoek. Tegen het spelbeeld in stond er nu dus een geflatteerde 4-1 op het scorebord. Naarmate de tweede helft vorderde begonnen de pijntjes weer op te spelen. Moenis kreeg het weer eens aan z’n slokdarm (of was het iets aan z’n been? Doet er niet toe) en moest het veld ruimen voor de iets minder last hebbende Stoker (zo gaat dat bij het derde. Poot gebroken? Ga maar even een kwartiertje ijzen, dan kom je daarna het veld weer in. Gewoon Dokter van Dijck-style). De jongere en fittere Zwaluwen zetten de druk op het Marker doel onverminderd door. Tien minuten voor tijd wisten zij hun tweede goal te maken. De gehele verdediging en het halve middenveld van Marken probeerde al break-dancend de bal –die zo rond de 16 bleef stuiteren- weg te werken. De knikker rolde uitgerekend voor de voeten van de spits van Zwaluwen, die de bal hard in de rechter kruising schoot. Voor de derde keer vandaag was het verschil in doelpunten weer twee. En het verschil zou zelfs 5 minuten voor het einde van de wedstrijd nog bijna teruggebracht worden tot 1 doelpunt, ware het niet dat onze Italiaanse rots in de branding met de mooiste achternaam van Waterland zich tussen het bal en het doel wierp, juist toen de tegenstander de bal met mach 2 achter Uithuisje wilde beuken. Het is dat Della Guardia isolatie op de torso heeft, anders was een gescheurde milt het minste van zijn problemen geweest. Nu kwam hij met de schrik vrij, al zal hij nog wel een paar dagen met een tijdelijke Derbystar tatoeage op de buik rondlopen. Roos floot kort hierna voor het einde van de wedstrijd.
    Hoezee en halleluja, Marken had weer overwonnen. Later op de dag werd bekend dat Marken 3 eerste staat, met 15 punten uit 6 wedstrijden (de concurrent AFC heeft hetzelfde aantal punten met een wedstrijd meer gespeeld en een slechter doelsaldo). Wederom is het dus het derde dat het best presterende elftal is van alle Marker seniorenteams. Wist u dat dit tevens het geval was bij seizoen 2014/2015, waarbij het derde het hoogst is geëindigd met de meeste punten en het beste doelsaldo? Kom de kapriolen van het derde dus gerust eens bekijken! U zult dan wel een paar weken moeten wachten, want volgende week wordt de goedheiligman (ik bedoel de Sint, niet D Boes) verwelkomt op Marken en de week erop spelen we uit tegen EVC.
    Uw Reporter